Κυδώνια στο φούρνο

Υλικά:

3 κιλά κυδώνια

1 κιλό ζάχαρη

1/2 ποτήρι νερού κονιάκ

1 λιτρο κόκκινο κρασί

8 γαρύφαλλα

1 ξύλο κανέλλα

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα βράζουμε όλα τα υλικά εκτός από τα κυδώνια μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Βάζουμε τα κυδώνια σ’ ένα ταψί ολόκληρα καλά πλυμένα και κοντά το ένα στο άλλο με τρόπο που να μην έχουν κενό μεταξύ τους, προσθέτουμε το σιρόπι και τα ψήνουμε πολλή ώρα στους 100 βαθμούς.

Όταν έχουν ψηθεί τα κόβουμε σε 4/4 και τα σερβίρουμε με γιαούρτι, με παγωτό, με κρέμα γάλακτος. Αν όμως θέλουμε να τα διατηρήσουμε πολύ καιρό στο ψυγείο (εγώ τα διατηρώ και ένα χρόνο) τα κόβουμε σε τέταρτα τα καθαρίζουμε εσωτερικά μόνο γιατί το φύλλο τους τρώγεται αν είναι λεπτό, αν όχι καθαρίζουμε τα σημεία που είναι σκληρά και τα ξαναβράζουμε στο σιρόπι τους. Μ' αυτό τον τρόπο μπορούμε να τα διατηρήσουμε στο ψυγείο πολύ καιρό.

Καλή επιτυχία!

Σαλιγκάρια μεγάλα

Υλικά:

3 δωδεκάδες σαλιγκάρια μεγάλα  (προσοχή όχι πράσινα)

1 ποτήρι άσπρο κρασί

2 ποτήρια νερό

1 φύλλο δάφνης, μερικούς κόκκους πιπέρι, 1 σκελίδα σκόρδο,

λίγο θυμάρι, αλάτι.

Για τη γέμιση:

100 γρ. αγελαδινό βούτυρο

1 ψιλή φέτα ψωμί

1 σκελίδα σκόρδο

1 μικρό κρεμμύδι (κοκκάρι)

2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι.

Εκτέλεση:

Αφήνουμε τα σαλιγκάρια σε ένα σκεύος καλά σκεπασμένο αλλά να αναπνέουν για να μην ψοφήσουν, για 2 μέρες, να αποβάλλουν όλο το χόρτο που έχουν φάει. Τα βάζουμε στη κατσαρόλα με πολύ νερό, ξύδι και αλάτι και τα αφήνουμε μια νύχτα για να αποβάλλουν το σάλιο τους. Τα πλύνουμε πάρα πολύ καλά, τα βάζουμε πάλι στη κατσαρόλα με πολύ κρύο νερό*, στη φωτιά και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να βγαίνουν ολόκληρα από το κέλυφός τους.  Τα βγάζουμε απ’ το κέλυφος, αφαιρούμε το μαύρο απ’ την άκρη, τα βάζουμε πάλι στη κατσαρόλα προσθέτουμε το νερό, το κρασί, το σκόρδο, το φύλλο δάφνης, το θυμάρι, κόκκους πιπέρι και αλάτι και τα σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσουν. Τα αφήνουμε να κρυώσουν μέσα στο ζουμί τους. Όταν κρυώσουν τα κόβουμε με το μαχαίρι σε χοντρά κομμάτια, Σε ένα multi αλέθουμε τη ψίχα του ψωμιού, το βούτυρο, το σκόρδο, το κοκκάρι, το μαϊντανό. Ανακατεύουμε σ’ αυτό  το μίγμα τα σαλιγκάρια και τα ξαναβάζουμε μέσα στα όστρακά τους τα οποία έχουμε πλύνει στραγγίξει και στεγνώσει καλά. Τα τοποθετούμε σε ένα ταψάκι ειδικό με κοιλότητες για να είναι με τη γέμιση προς τα πάνω ή αν δεν έχουμε ειδικό ταψί προσπαθούμε να τα κρατήσουμε όρθια κάνοντας κοιλότητες με αλουμινόχαρτο, τα ψήνουμε για 10’ σε προθερμασμένο φούρνο.

Υ.Γ. Για τους Γάλλους είναι Χριστουγεννιάτικο ορεκτικό και όχι μόνο.  

* Βάζουμε τα σαλιγκάρια σε κρύο νερό να βράσουν για να βγουν σιγά-σιγά  έξω απ’ το όστρακο για να βγαίνουν εύκολα και ολόκληρα.

Καλή επιτυχία!

Το αρχοντικό Γιαννάκου

Αναμφισβήτητα είναι μεγάλη τύχη να έχεις ένα γενέθλιο τόπο φορτισμένο με τόση ιστορία και μνήμες, όπως είναι η Μήθυμνα της Λέσβου.

Μια ζωντανή μαρτυρία είναι ο μοναδικός και ιδιαίτερος αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της Μήθυμνας που, σε εναρμόνιση με τις φυσικές ομορφιές της, την καθιστούν ένα ανεκτίμητο στολίδι για τη Λέσβο και το Αιγαίο.

Σ’ αυτή σώζονται ακόμα πολλά αρχοντικά που χρονολογούνται απ’ το τέλος του 18ου αιώνα. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα παραδοσιακά σπίτια είναι διώροφα, με υλικά δόμησης την πέτρα και το ξύλο. Παρατηρούμε τον ξύλινο όροφο να έχει μεγαλύτερες διαστάσεις από το αντίστοιχο ισόγειο και να προεξέχει στο δρόμο δημιουργώντας τα «σαχνισιά», έτσι ονομάζονται αυτές οι χαρακτηριστικές και ιδιότυπες ξύλινες προεξοχές.

Ένα απ’ αυτά είναι το σπίτι μου το αρχοντικό Γιαννάκου, από τα ωραιότερα αρχοντικά της Λέσβου. Χτίστηκε το 1790 και ήταν η κατοικία τούρκου Αγά της περιοχής. Το 1935, με την ανταλλαγή περιουσιών, πέρασε στην οικογένειά μου. Σήμερα ανήκει σε μένα που μαζί με το σύζυγό μου φροντίσαμε να το αναστηλώσουμε για να διατηρήσει στο χρόνο την αυθεντικότητα και την ιδιαιτερότητά του, ώστε να θεωρείται μια πολύτιμη αρχιτεκτονική κληρονομιά.

Η δύναμη που διαθέτουν αυτά τα σπίτια να παγώνουν το χρόνο, αποτελούν προβολές, όχι μόνο της εξωτερικής τους φυσιογνωμίας και των εσωτερικών χώρων, αλλά και ολόκληρων εμπειριών ζωής απ’ αυτές που μας δίνουν μοτίβα να θυμηθούμε το παρελθόν και… να ονειρευτούμε το μέλλον μας.

Εξωτερική άποψη του αρχοντικού με αναλλοίωτη την παραδοσιακή του δομή
(Διακρίνονται το ξύλινο σαχνισί χαρακτηριστικό δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής)

Το σαλόνι όπου διακρίνεται η οροφή και το περιμετρικό κοίλωμα με τις τοιχογραφίες

Εδώ η παρέμβαση του πανδαμάτορα χρόνου είναι εμφανής. Πόσο πληγωμένος φαντάζει ο τοίχος...

Οι εσωτερικοί τοίχοι και οι οροφές διακοσμούνται με περίτεχνες τοιχογραφίες ζωγραφισμένες με έντονα χρώματα επιτυγχάνοντας ένα πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο σ' ένα συνδυασμό χρωμάτων, σχεδίων και παραστάσεων.

Δυο λεπτομέρειες από τη διακόσμηση της οροφής του σαλονιού

Σήμερα με τις δυσκολίες των περιστάσεων και χωρίς τη βοήθεια φορέων, δεν είναι εύκολο να διατηρήσω όπως εγώ θα ήθελα. Γι' αυτό αγωνιώ και προβληματίζομαι με το πρόβλημα που παρουσιάζει η σκεπή... έχουν περάσει άλλωστε τόσα χρόνια...