Η "Σαντορίνη, η αμπελόεσσα νήσος"
δεν είναι ένα ακόμη εγχειρίδιο για το κρασί, γραμμένο από συστηματικούς
ερευνητές για ειδικούς αναγνώστες. Στο λεύκωμα αυτό ο φωτογράφος Δημήτρης
Ταλιάνης (ο βαφτισιμιός μου), με εφόδιο την αγάπη του για τη φύση και το
αμπέλι, ξεκινά το μακρύ ταξίδι στους "δρόμους του κρασιού",
προσπαθώντας να συνδυάσει το φως με τη στιγμή, την καλλιέργεια με την εποχή,
την κίνηση του χεριού με τη φορά της αμπελιάς. Πολλά τα χρόνια και τα ταξίδια,
πολλές και οι φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν από το πάστρεμα, το κλάδεμα, το
θειάφισμα, τον τρύγο -κυρίως τον τρύγο- την οινοποίηση σε σπηλιές και υπόσκαφα,
σε κάναβες και οινοποιεία.
Δημήτρη μου, ξέρω ότι δούλεψες πολύ
σκληρά γι' αυτή τη δουλειά χρόνια τώρα και ειδικά τον τελευταίο. Το αποτέλεσμα
όμως σε αντάμειψε. Λυπάμαι μόνο που δεν ήμουν εκεί.
Δώρα Γιαννάκου-Παρίση
