Δώρα Γιαννάκου-Παρίση: Κρεατόπιτα Πολίτικη

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Κρεατόπιτα Πολίτικη

Αγαπητές φίλες και φίλοι, πριν λίγο καιρό, μια καλή μου φίλη μου, Κωνσταντινοπολίτικης καταγωγής, μου περιέγραψε μια κρεατόπιτα που έφτιαχνε η γιαγιά της. Με ρώτησε, αν τη ξέρω. Δεν την ήξερα, αλλά με τις περιγραφές της πειραματίστηκα και βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Θέλω λοιπόν να το μοιραστώ μαζί σας.

Κρεατόπιτα Πολίτικη

Υλικά για τη ζύμη: 1 ποτήρι γάλα, 3 αυγά, 2 κουταλιές λάδι, αλάτι, 1 φλιτζάνι αλεύρι σταρένιο και όσο αλεύρι μαλακό χρειαστεί για να γίνει μια ζύμη μαλακή, τόσο όσο, να μπορεί να ανοίγεται σε φύλλο. Την αφήνουμε να ξεκουραστεί 1/2 ώρα.

Υλικά για τη γέμιση: 1/2 κιλό κιμά μοσχαρίσιο, 1 φλιτζάνι ντομάτα τριμμένη ή 1 κουτ. πελτέ ντομάτας, 1 μέτριο κρεμμύδι, 1φλυτζ. ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, 1 πρέζα ζάχαρη, 1 φύλλο δάφνης, μισό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο, 1 ποτήρι ελαιόλαδο για το φύλλο, 1 ποτήρι ζωμό κρέατος ή κότας και σουσάμι.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Όσο περιμένουμε να ξεκουραστεί η ζύμη, βάζουμε το λάδι σε μια κατσαρόλα και μόλις κάψει σοτάρουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και ξεπλυμένο, προσθέτουμε τη ζάχαρη να καραμελώσει λίγο το κρεμμύδι και ρίχνουμε το κιμά να σοταριστεί. Προσθέτουμε τη ντομάτα λίγο νερό, το αλάτι, το πιπέρι, φύλλα δάφνης και μαϊντανό. Αφήνουμε να σιγοβράσει και να στεγνώσει από όλα τα υγρά. Λαδώνουμε ένα ταψάκι 30ν, ανοίγουμε ένα φύλλο, το λαδώνουμε και βάζουμε ακόμα ένα. Στο δεύτερο φύλλο στρώνουμε κιμά όπως στο μπακλαβά, ούτε πολύ ούτε λίγο, βάζουμε φύλλο και πάλι κιμά, ώσπου να τελειώσει ο κιμάς. Τελειώνουμε με δύο φύλλα πάλι. Κόβουμε τη πίτα σε κομμάτια λαδώνουμε πολύ καλά, προσθέτου το ζωμό και πασπαλίζουμε με μπόλικο σουσάμι. Το βάζουμε στο φούρνο στους 180β και ψήνουμε περίπου για μια ώρα. Μια διαφορετική κρεατόπιτα, πολύ νόστιμη. Δοκιμάστε την, σας το συνιστώ.

Υ.Γ. Ένα μυστικό μου...Πάντα καραμελώνω με λίγη ζάχαρη το κρεμμύδι μου, έχει μια άλλη νοστιμιά.

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση

5 σχόλια:

Ντένης Κοντρίνης είπε...: Πολύ θα ήθελα να την δοκιμάσω Δώρα μου καλή μου.
Ξέρω ότι εσύ φτιάχνεις μαγειρικά αριστουργήματα.
Την αγάπη μου πάντα.; 11 Δεκεμβρίου 2014 στις 6:18 π.μ.
Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...: Ντένη μου καλημέρα, δεν ξέρω αν φτιάχνω αριστουργίματα, αλλά ξέρω ότι αν μπορούσα θα δοκίμαζες πολλά απ' αυτά, όπως όλος ο κόσμος που έρχεται στο σπίτι μου. Εγώ είμαι ευτυχής όταν μαγειρεύω. Με την αγάπη μου.; 12 Δεκεμβρίου 2014 στις 2:32 π.μ.
pylaros είπε...: Νομίζω ότι μπορώ να πω κι εγώ μια γνώμη.
Το πατροπαράδοτο φαγητό την Κεφαλονιάς τουλάχιστον από ότι θυμάμαι είναι η κρεατόπιτα.
Το καλύτερο ή μάλλον το προτιμητέο κρέας είναι το τράγιο. βάζουν και λιγάγι ρύζι μα και πολύ άψυχο.

Τώρα η καινούργια γενιά την έχουν εμποροποιήσει βάνουν κρέας και μοσχάρι και χοιρινό, για να ευχαριστήσουν τους τουρίστες.

Λέγανε παλαιά ότι το origin της πίτας την έφεραν οι Άγγλοι ως meat Pie δεν ξέρω αν ευσταθεί.
Επίση δεν βάζου τομάτα μέσα...

τους χαιρετισμούς μου αγαπητή κ Δώρα

Γαβριήλ; 12 Δεκεμβρίου 2014 στις 4:52 μ.μ.
Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...: Βεβαίως και μ' ένδιαφέρει η γνώμη σου αγαπητέ Γαγριήλ. Επίσης μ'ενδιφέρουν πάντα οι συνταγές, απ' όλο το κόσμο. Πιστεύω ότι η γαστρονομία είναι μια τέχνη που βγάζει προς τα έξω, τον πολιτισμό κάθε τόπου. Οι συνταγές άπειρες, κατά τη φαντασία και δημιουργία, του κάθε μάγειρα ή μαγειρισσας. Οι πίτες υπάρχουν σ'όλες τις κουζίνες. Στην Ελλάδα ο κάθε τόπος το κάθε νησί έχει και μερικές πίτες. Εσείς επιρροές δυτικές, εμείς ανατολικές. Εκείνη την εποχή η Σμήρνη και η Πόλη, ήταν τα κέντρα της ανατολιτικής γαστρονομίας. Πάντα λέω ότι οι πρόσφηγες έφεραν πολιτισμό στην τότε Ελλάδα. Και κάτι ακόμα Γαβριήλ, κυρία δεν ήθελα να με λένε, ούτε οι κοπέλες που είχα στο εργαστήρι μου, κόψτο λοιπόν σε παρακαλώ. Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο.; 13 Δεκεμβρίου 2014 στις 1:13 π.μ.
pylaros είπε...: Ένεκα Σεβασμού έβανα το κ. έτσι όπως με είχαν μάθει κάποτε στο χωριό μου.
όμως καλύτερα έτσι κι εγώ το προτιμώ πιο απλά είναι και πιο ζεστά.
σε ευχαριστώ

χαιρετισμούς
Γαβριήλ; 15 Δεκεμβρίου 2014 στις 6:41 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Γεια σας

Με τη βοήθεια του φίλου μου και συντοπίτη μου Στράτου Δουκάκη, του γνωστού μας Μηθυμναίου, μόλις φτιάξαμε τούτο το ιστολόγιο με την επιθυμία, μέσα απ’ αυτό να σας παρουσιάζω τις παραδοσιακές κεραμικές κούκλες και συνταγές μου. Θα ήταν χαρά μου να μοιράζομαι μαζί σας οποιαδήποτε απορία μαγειρικής έχετε. Δώρα Γιαννάκου-Παρίση.

Bonjour, Me voila moi aussi dans le monde des "bloggeurs" (http://doraparissis.blogspot.com/) pour vous montrer mes poupées traditionnelles en céramique, avec des costumes grecques et des recettes de la cuisine de mon pays. Je serais très contente si vous me demandez des recettes.

Dora Parissis

Dora’s Parisi biography

Dora Parisi was born in Molyvos, Lesvos. She graduated from the Girls’ School of Mytilene in 1958.
During the years which followed, she studied foreign languages and accounting and was awarded a diploma as a couturiere. In 1963, she went to Paris, on a scholarship, to study handicrafts, working in parallel as a couturiere. In 1968, she was awarded her diploma as a modeliste and did practical training in the prêt-a-porter studios. In early 1973 she returned to Greece, got married I Athens had two children and, in 1977, moved to Molyvos with her family, setting in her traditional family home –the Yannakos mansion- which she restored. Dora Parisi’s next move was to put into practice her idea of marking terracotta dolls dressed in exact replicas of traditional Greek costumes. In implementing her idea, she collaborated with the potter Yannis Hadjiyannis. In 1983, she held her first personal exhibition in Mytilene; this has been followed by personal exhibitions in Cleveland, Ohio (1985) and Sydney, Australia (1986), as well as by numerous group exhibitions in European countries.