Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Ευλογημένος τόπος...

Εδώ και μια εβδομάδα βρίσκομαι και πάλι στον αγαπημένο μου Μόλυβο, ύστερα από αρκετές μέρες στην πρωτεύουσα. Οπότε, φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι, επέστρεψα στο σπίτι μου και στο λατρεμένο μου νησί.


Προχτές έζησα κάτι καταπληκτικό: Με μια φίλη μου αποφασίσαμε να πάμε βόλτα απογευματινή μέχρι τον κόλπο Καλλονής, φτάνοντας τη στιγμή που ο ήλιος «βούταγε» κυριολεκτικά στα ήρεμα νερά του κόλπου και ω του θαύματος στην επιστροφή μας ένα λαμπερό φεγγάρι που είχε προβάλει από τον Άι-Λια του Λεπέτυμνου,  μας ακολουθούσε κρατώντας μας συντροφιά.

Πόσο ευλογημένος είναι τούτος ο τόπος. Το νησί μας!

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση       

6 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Μήπως είχες αμφιβολίες, Δώρα, πως ο τόπος μας είναι ευλογημένος;

"Πουθενά σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, ο ήλιος και η Σελήνη δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά, δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ τους,
όσο επάνω σε αυτό το κομμάτι της γης που κάποτε, ποιος ξέρει, σε τι καιρούς απίθανους, ποιος θεός, για να κάνει το κέφι του, έκοψε και φύσηξε μακριά ίδιο πλατανόφυλλο καταμεσής του πελάγους."

Οδυσσέας Ελύτης

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Κι' ο Ελύτης Στράτο μου, ένιωθε όπως εμάς!!!

pylaros είπε...

Καλησπέρα σας από έναν μακρινό τόπο,
Ναι το παραδέχομαι ότι ο τόπος μας, μάλλον του κάθε ενός ο τόπος του που έχει γεννηθεί είναι ευλογημένος.

όπως καμία φορά λέγανε στο χωριό μου όταν βγει ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί.

Διερωτώμαι σας έχει καθόλου επιρριάση το κύμα των προσφύγων; (στον Μόλυβο)

τους χαιρετισμούς μου
Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Χαίρομαι καλή μου που απολαμβάνεις τέτοιες ομορφιές. Δεκαπέντε μέρες στο νησί σου πέρασα και μου έχουν μείνει ανεξήτηλες στον νου μου.
Γεμάτη ομορφιές η πατρίδα μας.
Την αγάπη μου πάντα.

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Πιστεύω Ντένη ότι όλα τα ελληνικά νησια είναι μοναδικά και εμεις πολύ τυχεροί που γεννηθήκαμε σ' αυτά. Η Λέσβος σαν μεγάλο νησί ακόμα περισσότερο. Η ΟΥΝΕΣΚΟ εδώ και τρία χρόνια, είχε κάνει το νησί δοκιμαστικά παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, και φέτος θα κριθεί αν θα μας κάνουν μόνιμα. Εξ' αιτιας βέβαια του απολιθομένου δάσους. Γι' αυτό το σκοπό, ο Δ.Ταλιάνης έκανε για το μουσείο του Α.Δ. ακόμα ένα βιβλίο για το πολιτισμό της Λέσβου. Σ' αυτό είμαι και εγώ για τις κεραμικές κούκλες και για το ότι έχω το σήμα της ΟΥΝΕΣΚΟ σαν world crafts council.

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Kαλημέρα Γαβριήλ, σου έχω απαντήσει αλλά δεν ξέρω πού. Τώρα είδα ότι δεν έχει εμφανιστεί στο μπλογκ. Σου έγραφα λοιπόν ότι τα 2/3 των Λέσβιων έχουν προσφυγική καταγωγή. Πονάει η καρδιά μας μ'αυτους τους ανθρώπους, κυρίως με τα παιδιά,που δεν φταίνε σε τίποτα να φεύχουν απ' τα σπίτια τους, για τα κέρδη των μονοπωλείων. Υπάρχουν βέβαια και φασιστικές φωνες, αλλά ευτυχώς είναι λίγες. Φιλικά.